میل می -28 (نام گزارش ناتو "هاوک") یک هلیکوپتر تهاجمی ضد زرهی در همه حال و هوا ، شبانه روز ، دو سرنشین است. این یک هلیکوپتر تهاجمی است که توانایی حمل و نقل ثانویه در نظر گرفته شده ای ندارد ، بهتر از جنگنده Mil Mi-24 برای این نقش بهینه شده است. این یک اسلحه را در یک ماسوره زیر بغل حمل می کند ، به علاوه بارهای خارجی را که روی ستون های زیر بال های خرد حمل می شود.
ریشه ها
در سال 1972 ، به دنبال تکمیل میل میل -24 ، توسعه یک هلی کوپتر تهاجمی منحصر به فرد با قابلیت حمل و نقل آغاز شد. طراحی جدید دارای قابلیت حمل و نقل کاهش یافته (3 نیرو به جای 8 نفر) بود و برای ارائه عملکرد کلی بهتر و حداکثر سرعت بالاتر ، کابین را حذف کرد. عملکرد بهبود یافته برای نقش در نظر گرفته شده آن در مبارزه با تانک ها و هلی کوپترهای دشمن و پوشش عملیات فرود هلی کوپتر مهم بود. در ابتدا ، بسیاری از طرحهای مختلف در نظر گرفته شد ، از جمله یک پروژه غیر متعارف با دو روتور اصلی ، که با موتور در انتهای بالها (در طرح عمود) قرار داده شده است. و در یک شباهت با طراحی بالگرد تهاجمی لاکهید آمریکایی Lockheed AH-56 Cheyenne در اواخر دهه 1960 ، با یک ملخ فشار دهنده اضافی در دم. در سال 1977 ، یک طرح اولیه در یک طرح کلاسیک تک روتور انتخاب شد. شباهت خود را به Mi-24 از دست داد و حتی سایبان ها نیز با سطوح صاف کوچکتر بودند.
کار طراحی Mi-28 زیر نظر مارات تیشچنکو در سال 1980 آغاز شد. [5] در سال 1981 ، یک طرح و ماکت پذیرفته شد. نمونه اولیه (شماره 012) اولین بار در 10 نوامبر 1982 پرواز کرد. [5] نمونه اولیه دوم (شماره 022) در سال 1983 تکمیل شد. در سال 1984 ، Mi-28 مرحله اول آزمایشات دولتی را به پایان رساند ، اما در اکتبر 1984 نیروی هوایی شوروی پیشرفته تر Kamov Ka-50 را به عنوان ضد ضد تانک جدید انتخاب کرد بالگرد. ساخت Mi-28 همچنان ادامه داشت اما اولویت کمتری داشت. در دسامبر 1987 ، تولید Mi-28 در Rosvertol در روستوف روی Don تصویب شد.
Mi-24 تولید اولیه با رونق داده های هوا به عنوان آزمایش اولیه فناوری های Mi-28 مجهز شد. بعداً ، چند Mi-24D با پایه رادیوم Mi-28 مجهز شد تا توانایی های مجتمع بینایی-پرواز-ناوبری را آزمایش کند و دیگران بدنه هایی را طراحی کردند که شباهت زیادی به Mi-28 آینده داشت ، اما دارای کابین خلبان های گرد بود. [6]
در ژانویه 1988 ، اولین نمونه اولیه Mi-28A (شماره 032) پرواز کرد. به جای نسخه سه تیغه ، از پیشرانه های قدرتمندتر و روتور دم نوع "X" استفاده شده بود. Mi-28A در ژوئن 1989 در نمایشگاه هوایی پاریس به نمایش درآمد. در سال 1991 دومین Mi-28A (شماره 042) تکمیل شد. برنامه Mi-28A در سال 1993 لغو شد زیرا در مقایسه با Ka-50 غیرقابل رقابت تلقی می شد ، به ویژه این که در همه شرایط آب و هوایی توانایی نداشت.
یک میل Mi-28N به نمایش در آمده است
Mi-28N در سال 1995 رونمایی شد ، نام N به معنای "شب" است. نمونه اولیه (شماره 014) برای اولین بار در 14 نوامبر 1996 پرواز کرد. مهمترین ویژگی آن رادار در یک پوشش گرد بالای روتور اصلی است ، شبیه به AH-64D Apache Longbow آمریکایی. Mi-28N همچنین دارای بینایی بینایی و یک وسیله هدف قرار دادن زیر بینی ، از جمله دوربین تلویزیون و FLIR است. به دلیل مشکلات بودجه ، توسعه متوقف شد. نمونه اولیه دوم با طراحی روتور بهبود یافته در مارس 2004 در Rosvertol رونمایی شد.
تغییر در اوضاع نظامی پس از جنگ سرد باعث شد که هلی کوپترهای تخصصی ضد تانک از کاربرد کمتری برخوردار شوند. مزایای Mi-28N ، مانند توانایی عمل در هر آب و هوا ، هزینه کمتر و شباهت به Mi-24 ، مهم شد. در سال 2003 ، رئیس نیروی هوایی روسیه اظهار داشت که Mi-28N و Ka-50 به هلی کوپترهای تهاجمی استاندارد روسیه تبدیل می شوند. [نیاز به منبع]
اولین سریال Mi-28N در 5 ژوئن 2006 به ارتش تحویل داده شد. [7] [8] قرار بود تا سال 2015 ، 67 Mi-28N خریداری شود ، زمانی که Mi-24 کاملاً جایگزین می شد. [8] [9] کارخانه روستورتول در سالهای 2012–14 حدود 140 بالگرد Mi-28N و Mi-35M را به مشتریان داخلی و خارجی تحویل داده است. 28 بالگرد در سال 2015 تحویل داده شد. [10]
میل همچنین یک نوع صادراتی از Mi-28N ، Mi-28NE تعیین شده و یک نوع هلیکوپتر ساده روز ، Mi-28D ، بر اساس طراحی Mi-28N ، اما بدون رادار و FLIR تولید کرد.
یک مشتق از نسل پنجم ، Mi-28NM لقب گرفته است ، از سال 2008 در حال تولید است. طبق گفته مدیر اجرایی وقت در هلیکوپترهای روسی آندری شیبیتوف ، معیارهای بالگرد مدرن شامل امضای کم رادار ، برد پرواز طولانی ، سیستم کنترل تسلیحات پیشرفته است. ، برخی از توانایی های یک جت جنگنده و سرعت آن تا 600 کیلومتر در ساعت. [11]
در سال 2016 ، رسانه های روسی از یک سیستم کلاه ایمنی پیشرفته و جدید استفاده کردند که برای نمایش اطلاعات بصری برای هدف قرار دادن اهداف در هر زمینه دید طراحی شده بود برای MI-28N
طرح
Mi-28 یک بالگرد تهاجمی نسل جدید است که به عنوان یک شریک هوا به هوا و هوا به زمین برای Mi-24 Hind و Ka-50 Hokum عمل می کند. روتور اصلی پنج تیغه در بالای میانه بدنه نصب شده است ، بالهای کوتاه ، عریض ، مخروطی و حمل سلاح در قسمت عقب میانی بدنه نصب شده اند. دو موتور توربوشفت در غلافها در کنار قسمت بالای بدنه با اگزوزهای خراب شده نصب شده اند. بدنه باریک است و تا دم دم و بینی تغییر می کند. این کابین خلبان دارای پشت سر هم ، کابین خلبان های پله ای ، توپ سوار شده در زیر شکم و یک چرخ دنده سه چرخ دنده عقب است که قابل جمع نیست. با توجه به دنده و صندلی های جذب کننده انرژی ، خدمه می توانند از سقوط عمودی تا 12 متر بر ثانیه زنده بمانند. Mi-28 دارای یک کابین کاملاً زره پوش ، از جمله شیشه جلو اتومبیل است که گلوله های سوراخ کننده زره 7.62 و 12.7 میلی متر و قطعات پوسته 20 میلی متر را تحمل می کند. [13]
طراحی هلی کوپتر بر اساس پیکربندی غلاف و رونق معمولی ، با یک روتور دم است. سر اصلی روتور دارای یاتاقان های الاستومری است و پره های اصلی روتور از مواد کامپوزیتی ساخته شده اند. روتور دم بر روی پیکربندی دو هواپیما و با تیغه های X شکل به طور مستقل کنترل می شود. طراحی جدیدی از تیغه های روتور کاملا پلاستیکی ، که می تواند پوسته های 30 میلی متری را تحمل کند ، روی نوع حمله شبانه Mi-28N نصب شده است.
Mi-28N با ایستگاه رادار و سنسورهای جدید بینی
این مجهز به دو کابین خلبان به شدت زره پوش است ، یک شیشه جلو می تواند گلوله های کالیبر 12.7-14.5 میلی متر ، الکترونیک داخل بینی و روتور دم باریک X (55 درجه) را تحمل کند ، با کاهش ویژگی های صدا این موتور از دو موتور توربوشفت Isotov TV-3-117VM (t / n 014) با قدرت 2200 اسب بخار بهره می برد.
در حالی که Mi-28 برای استفاده به عنوان وسیله حمل و نقل در نظر گرفته نشده است ، اما دارای یک محفظه مسافرتی کوچک است که توانایی حمل سه نفر را دارد. هدف برنامه ریزی شده از این امر نجات خدمه بالگردهای ساقط شده است.
Mi-28N از یک نمایشگر نصب شده بر روی کلاه ایمنی برای خلبان بهره می برد. خلبان اهدافی را برای ناوبر / افسر اسلحه تعیین می کند که اقدام به شلیک سلاح های مورد نیاز برای انجام آن کار خاص می کند. سیستم نظارت و کنترل آتش یکپارچه دارای دو کانال نوری است که زمینه های دید گسترده و باریک را فراهم می کند ، یک کانال تلویزیونی نوری با دید باریک و فاصله سنج لیزری. این سیستم می تواند در 110 درجه ازیموت و از 13+ تا 40 − در ارتفاع حرکت کند. [13]
https://en.wikipedia.org/wiki/Mil_Mi-28
https://web.archive.org/web/20120206024127/http://www.take-off.ru/news/114-news07-10-2011/595-mi-28n-vvs-10-2011
- ۹۹/۰۸/۲۷